پروازهای طولانی مدت برای خلبانان چه فرقی با پروازهای کوتاه مدت دارد؟ - مجله پیامک مسعود

تفاوت های عملیاتی

احتمالا همه شما می گویید که پروازهای کوتاه مدت مانند شیفت های معمولی کار هستند که مثلا شما پرواز می کنید و همان روز هم به خانه خود برمی گشت. باید بدانید که بعضی از اپراتورهای پروازهای کوتاه مدت، خدمات شبانه دارند اما بیشتر آن ها این خدمات را ندارند. این که شما بتوانید هر شب در تخت خود بخوابید، چیزی نیست که کم اهمیت باشد! هر خلبان فرق دارد و دیدگاه های آنها در خصوص آنچه که به یک سبک زندگی خوب مرتبط است می تواند کاملا متفاوت باشد.

بار کار و شیفتِ آف خلبان

زمانی که خلبانی پروازهای بلند مدت انجام می دهند، معمولا هفته ای یک بار کار می نماید و این پروازها باعث می شود تا مدتی را نیز دور از خانه و خانواده بگذراند. در حقیقت ممکن است خلبانان حتی در یک قاره دیگر زندگی نمایند! در پروازهای کوتاه مدتی که توقفی ندارند، خلبانان معمولا 4 تا 5 روز در هفته کار می نمایند.

خلبانان پروازهای بلند معمولا شیفت آف بیشتری دارند یعنی روزهای کمتری را کار می نمایند زیرا ساعت بدنی آن ها به هم می ریزد. طبق قوانین آژانس ایمنی هوانوردی اروپا، در بعضی از مقاصد که اختلاف ساعت زیادی با مبدأ دارد، خلبانان احتیاج دارند تا 4 روز در کشور خانه خود بخوابند تا سیستم بدنشان تنظیم مجدد شده و بتوانند دوباره برای پرواز آماده شوند. خلبانان پرواز های بلند مدت، ساعت های کاری خود را طی زمان های کمی پر می نمایند که همین هم علتی بر شیفت های آف بیشتر است.

پروازهای کوتاه مدت قبل از پروازهای بلند مدت

به طور معمول، خلبانان تازه کار در شروع کار خود، عملیات پروازهای کوتاه را انجام می دهند تا در خصوص پرواز تجربه بیشتری کسب نمایند. در این پروازهای کوتاه مدت خلبانان با فرودگاه های مقاصد زیادی آشنا می شوند زیرا ممکن است هفته ای یک بار به بعضی از آن ها پرواز نمایند. اما گاهی اوقات در پروازهای طولانی امکان دارد که خلبان تنها 1 تا 3 بار در ماه تیک آف داشته باشد، چه برسد به اینکه هر روز یک فرودگاه را ببیند.

چه کسی بیشتر حقوق می گیرد؟

معمولا به علت احتیاج به تجربه بیشتر و این موضوع که خلبان احتیاج به راهنمایی هواپیماهای بزرگتری و در نتیجه مسئول انسان های بیشتری است، خلبان های پروازهای بلند مدت هزینه بیشتری دریافت می نمایند. خلبانان در این پروازها بیشتر دچار پرواز زدگی یا جت لگ می شوند و از لحاظ بدنی کارشان سخت تر است. به این ترتیب با اینکه زمان هایی که در خانه هستند بیشتر است اما آن ها معمولا زمانی را صرف بازگشت به ساعت بدنی عادی خود می نمایند.

سرعت عملیات

سبک عملیات پروازهای طولانی و کوتاه مدت برای خلبانان بسیار فرق دارد. سرعت عملیات خلبانان پروازهای بلند مدت بسیار کندتر است. جلسات توجیهی طولانی تر خواهد بود و احتمالا آن ها با باقی کادر پرواز تا به حال پرواز نکرده اند. بیشتر فرایند تصمیم گیری طولانی تر از پروازهای کوتاه مدت است و آخرین مورد این است که آن ها مسافران و همکاران بیشتری در پرواز دارند. در پروازهای بلند مدت، خلبانان کمتر با تاخیرات پروازی روبرو هستند و اگر تاخیری صورت بگیرد به طور کلی تنها آن پرواز را تحت تاثیر قرار می دهد. اما در پروازهای کوتاه مدت شما احتیاج دارید که پروازتان به موقع انجام دهد زیرا تاخیرات پروازی بیشتر رخ داده و در نهایت موجب می شوند که شما ساعت های بیشتری مجبور به کار شوید.

به طور کلی ماندن در مقاصد در پروازهای طولانی مدت بیشتر و متنوع تر است. زمانی که خلبانی پروازهای کوتاه انجام می دهد اگر خیلی خوش شانس باشد، ممکن است که در یک شهر متفاوتی از شهر مبدأ توقف داشته باشد، اما معمولا این توقف کوتاه تر از آن است که بتواند در شهر چرخی بزند. زمانی هم که به مقصد می رسد نیز به همین صورت است زیرا او باید به سرعت برای پرواز برگشت به خانه اش آماده شود.

در پروازهای بلند خلبانان امکان این را دارند که در مقاصد مانده و گشتی در آنجا بزنند. معمولا فصل های مختلف یک جای خاص را می بینند و از این نظر می توان آن ها را بسیار خوش شانس دانست. اما در پروازهای کوتاه مدت بسیار سخت است که شما از فرودگاهی در مقصد خارج شده و به تماشا شهر یا جاذبه های اطراف آن بپردازید. با این حال این نکته را هم در نظر بگیرید که خلبانان پروازهای بلند مدت هرچقدر که در مقصدی بیشتر بمانند به این معنی است که مدت زمان طولانی تری از خانواده عزیزشان، دور هستند.

جمع بندی

اگر بخواهیم بگوییم که خلبانان ترجیحشان چه نوع پروازی است، به راحتی نمی توان به آن پاسخ داد. به اعتقاد ما، هر کدام از خلبانان عقاید، طرز تفکر و باورهای گوناگونی دارند که باعث شده پروازهای طولانی و کوتاه مدت برای خلبانان فرق کند. خلبان های زیادی هستند که پروازهای طولانی مدت را ترجیح می دهند آن هم به دلایل متفاوتی که بالا گفته شد؛ مثلا اینکه آن ها دوست دارند در مقصد بیشتر بمانند، شیفت های آف بیشتری داشته باشند و مسائلی از این قبیل. از سوی دیگر، خلبانانی هم هستند که ترجیحشان این است که شیفت های منظمی برای پرواز داشته باشند تا بتوانند زندگی عادی خود را داشته و بیشتر در کشور خود و در کنار خانواده خود باشند. در نهایت نمی توان گفت که کدام یک از این پروازها بهتر است، بلکه این موضوع بیشتر به شخصیت خود خلبان و اولویت های زندگی او برمی شود.

منبع: flightdeckfriend.com