چگونه همواره وقت شناس و آن تایم باشیم؟ - مجله پیامک مسعود

اگر جزو آدم هایی هستید که معمولا دیر سر قرار های تان حاضر می شوید یا وقت کم می آورید پس احتمالا افراد زیادی را در اطراف تان عذاب می دهید.

اطرافیان شما نمی توانند کار خودشان را متوقف نمایند یا منتظر شما بمانند و یا برنامه های خود را تغییر بدهند، صرفا به این علت که شما خسته اید، خواب مانده اید و یا تازه یادتان افتاده کار دیگری هم باید انجام می دادید؛ بنابراین خیلی مهم است که یاد بگیرید چگونه وقت شناس باشید. وقت شناس بودن هم برای پیروز بودن ضروری است و هم بر تمام جنبه های زندگی اثر می گذارد، مانند:

• شغل تان
• دوستی های تان
• روابط رمانیک تان
• بچه ها تان
• سلامت و تندرستی خودتان و اطرافیان تان

اگر همواره دیر سر کارتان می رسید پس احتمال اینکه اخراج شوید هست. بعلاوه به احتمال زیاد اغلب با حجم زیادی از کار مواجهید که روی هم تلنبار شده اند و یا باعث استرس بیشترتان می شوند یا اینکه سعی می کنید مسئولیت های تان را گردن دیگران بیندازید تا خودتان از این وقت نشناس بودن زیاد اذیت نشوید. اگر همواره دیر به مهمانی ها و قرار های محبت آمیز تان می رسید، مطمئن باشید آن ها به مقدار کافی باهوش هستند که بفهمند شما برای وقت آن ها و روابط تان ارزش قائل نیستید.

بالاخره یک روز، اطرافیان شما از منتظر ماندن برای شما خسته خواهند شد؛ از اینکه همواره دیر به سینما برسند و آغاز فیلم را از دست بدهند، از اینکه همواره مجبور باشند با عجله و استرس به مقصد برسند و از خیلی چیز های دیگر. شاید دوستان شما به زودی قید دعوت کردن از شما را بزنند و دورهمی های شان را بدون حضور شما برگزار نمایند. تصور کنید سر اولین قرارتان با یک شخص مهم دیر برسید. مطمئن باشید همه چیز را نابود نموده اید.

در این مطلب چند توصیه ساده، اما مفید برای تان داریم تا وقت شناس تر باشید و دوستان و خانواده و همکاران خود را از خودتان نرنجانید و به روابط تان آسیب نزنید. در ضمن با در پیش گرفتن عادت های زیر، خودتان هم کمتر دچار استرس خواهید شد.

عادت کنید از آلارم ساعت یا موبایل تان بیشتر استفاده کنید

این عادت خیلی به دردتان خواهد خورد. آلارم بیشترین کاربرد را برای بیدار شدن از خواب دارد. اگر از آن آدم هایی نیستید که با اولین زنگ آلارم فورا از جای تان بلند شوید و روزتان را آغاز کنید، پس حتمال از دکمه اسنوز یا چُرت کوتاه زیاد استفاده می کنید. شما باید آلارم را روی چند دقیقه زودتر تنظیم کنید. یک قانون خیلی خوب به شما توصیه می کنیم:

1. تعداد دفعاتی که دکمه اسنوز را می زنید با هم جمع کنید

2. آن عدد را در طول مدت هر اسنوز ضرب کنید

3. عدد به دست آمده را از ساعتی که آلارم را روی آن تنظیم می کنید کم کنید

4. عدد به دست آمده، زمانی است که در واقع باید از خواب بیدار شوید

مثلا فرض کنید شما 3 بار اسنوز های 9 دقیقه ای را می زنید، پس 3*9 = 27

زمانی که معمولا آلارم را تنظیم می کنید: 6:45 صبح

حالا باید: 27 دقیقه را از ساعت 6 و 45 دقیقه کم کنید که می گردد: 6:18 صبح

از این به بعد آلارم را روی ساعت 6 و 18 دقیقه صبح تنظیم کنید. آلارم را روی زمان زودتر تنظیم کردن به بدن تان اجازه می دهد به روتین خودش ادامه دهد (استفاده از اسنوز)، بدون اینکه صبح تان را با تاخیر آغاز کنید.

یک کاربرد بسیار مفید دیگر از آلارم این است که می توانید از آن به عنوان یک یادآوری نماینده استفاده کنید. اگر می دانید روز واقعا پُرمشغله ای در پیش رو دارید، بد نیست برای یادآوری و به وقت عمل کردن از آلارم استفاده کنید.

مثلا اگر در حال حاضر مشغول انجام کار مهمی در خانه هستید و می دانید باید ساعت پنج و ربع خانه را ترک کنید تا به کلاس یوگای تان برسید، آلارم را برای چند دقیقه قبل از آن تنظیم کنید. شاید گاهی لازم گردد در یک روز چندین بار از آلارم استفاده کنید تا بتوانید به موقع به کارهای تان برسید و این هیچ ایرادی ندارد.

خودتان، شرایط و روتینتان را ارزیابی کنید

فقط شما می دانید صبح چقدر زمان لازم دارید تا برای رفتن به محل کارتان آماده شوید. فقط شما می دانید چقدر زمان لازم دارید بچه ها را از مدرسه به خانه برگردانید؛ و فقط شما می دانید بدن تان قبل از تمرین به چه مقدار تمرینات کششی برای گرم و آماده شدن احتیاج دارد. هر کاری که برای وقت شناس و آن تایم بودن تان می کنید، فقط زمانی مفید خواهد بود که نقاط قوت و ضعف تان را ارزیابی کنید. پس محدودیت های تان را بپذیرید.

مثلا ممکن است صبح ها تا زمانی که همان اول یک فنجان قهوه یا چای ننوشید، خلق تان باز نگردد و نتوانید هیچ کاری انجام دهید. پس نباید مسئله به این مهمی را نادیده بگیرید و سراغ برنامه ریزی برای بقیه کار ها بروید. حتما زمانی را که منتظرید تا قهوه یا چای تان آماده گردد را نیز در نظر بگیرید. سپس محاسبه کنید برای آماده کردن اسنک برای بچه ها، از خواب بیدار کردن شان، یاری به لباس پوشیدن شان و آماده شدن خودتان و ... چقدر زمان احتیاج دارید.

مهم این است که مثلا آن ده دقیقه ای را که منتظرید تا چای یا قهوه تان آماده گردد حذف نکنید و حتما آن را در محاسبات تان وارد نمایید وگرنه تمام برنامه های بعدی تان با عجله و استرس پیش خواهد رفت و روزتان را با تاخیر و آشفتگی آغاز خواهید کرد.

واضح است که عادت ها و موقعیت ها برای هر کسی متفاوت اند؛ بنابراین الگو و برنامه ای که برای دوست تان جواب می دهد لزوما برای شما به درد بخور نیست. سعی کنید تا جایی که می توانید برای هر چیزی از قبل برنامه ریزی کنید و چیز های غیرقابل پیش بینی را به حال خود بگذارید.

تا جایی که امکان دارد برای کارهایتان از قبل آماده شوید

یکی از برترین راه ها برای اجتناب از تاخیر، از قبل چک کردن فهرست کار هایی است که باید انجام دهید تا بتوانید تا جایی که ممکن است چیز هایی را از قبل آماده کنید. اگر خوب و با دقت به فهرست تان نگاه کنید حتما یک سری از کار ها را پیدا می کنید که همین الان می توانید آن ها را آماده کنید و بعدا راحت تر آن ها را انجام دهید. خیلی خوب است عادت کنید همه چیز را بنویسید. مثلا اگر بتوانید ناهار و اسنک بچه ها را از شب قبل آماده کنید، صبح کار کمتری خواهید داشت.

حتی ساده ترین و جزئی ترین کار ها هم می توانند در برنامه ریزی ها و آن تایم بودن شما اثر بگذارند. اگر واقعا از همواره در شتاب و استرس بودن خسته شده اید، پس توصیه می کنیم ریزترین کار ها را نیز در برنامه ریزی های تان به حساب بیاورید.

در برنامه ریزی هایتان منطقی باشید

سعی نکنید با حدس و گمان و شاید و احتمال پیش بروید. فرض کنید روز پُر از مشغله ای را قرار است آغاز کنید و می دانید قبل و بعد از ناهار، دو قرار کاری مهم دارید، پس باید سر هر دو قرار به موقع حاضر شوید؛ بنابراین منطقی نیست برای این فاصله، قرار دیگری را برای صرف ناهار با دوست تان، آن هم در آن سوی شهر تنظیم کنید یا مثلا برای خرید به فروشگاه مرکز شهر بروید. اینکه فکر کنید زرنگی است که از این فاصله مثلا یک ساعته استفاده کنید و یکی از کارهای تان را انجام دهید، شاید به قیمت بدقولی و از بین رفتن اعتبارتان تمام گردد. منطقی تر این است که در این یک ساعت ناهارتان را بخورید و مثلا ایمیل های تان را چک کنید.

به خودتان سخت نگیرید و وقت آزاد هم در نظر بگیرید

گاهی وقت نشناسی و بد قولی و تاخیر در واقع به علت تنبلی یا عدم برنامه ریزی نیست، بلکه ناشی از فعالیت ها و مسئولیت های فراوانی است که توقع داریم حتما در زمانی فشرده انجام شان دهیم. حتما در برنامه روزانه تان زمانی را برای استراحت، تفریح و آرام سازی فکر و جسم تان در نظر بگیرید و حتی چند دقیقه هم شده، فقط برای خودتان باشید. هر کسی به روش خاص خودش آرام می گردد و استراحت می نماید.

شاید شما دوست داشته باشید بعد از ناهار کمی چُرت بزنید یا هنگام صرف چای بعدازظهرتان در سکوت بنشینید و چند صفحه کتاب بخوانید. به هر حال هر چه را برای آرامش خودتان دوست دارید مهم بدانید و تصور نکنید هر چه سرتان شلوغ تر باشد، کارآمدتر و مفیدتر خواهید بود. چند دقیقه استراحت یا پرداختن به تفریح مورد علاقه باعث می گردد با انرژی و تمرکز بیشتری به روزمرگی ها و مسئولیت های تان برگردید و کمتر دچار تاخیر و استرس شوید.

دو مسئله مهم که در کوشش برای وقت شناس بودن باید به خاطر بسپارید این است که یک؛ گاهی نه گفتن هیچ ایرادی ندارد! وقتی قبول می کنید با وجود مسئولیت ها و کار های زیادی که در خانه و محل کارتان دارید، با مدرسه دخترتان هم در انجام یک سری از فعالیت های داوطلبانه مربوط به والدین شرکت کنید، چون قدرت نه گفتن ندارید، این فشار مضاعف را مجبورید تحمل کنید که مطمئنا بدون عواقب نخواهد بود. کاری که می دانید قادر به مدیریت آن نیستید انجام ندهید و زیر با تعهدی که شما را به درد سر می اندازد نروید.

و، اما مسئله دوم؛ گوشی و تبلت تان را کنار بگذارید! یکی از بزرگ ترین موانعی که اجازه نمی دهد به موقع به کارهای تان برسید، استفاده نادرست از تکنولوژی است. امروزه گوشی های هوشمند و فضای مجازی و رسانه های اجتماعی، بخش مهمی از مشغله های ما را تشکیل می دهند. شاید زیاد برای تان پیش آمده باشد که متوجه شوید ساعت ها غرق فضای مجازی بوده اید بدون اینکه خودتان بدانید.

بیشتر افراد این روز ها به علت اینکه عادت نموده اند بار ها و بار ها در روز سرگرم گوشی هوشمند خود باشند، تمرکز چندانی روی دیگر کار های خود ندارند و طبیعی است خیلی وقت ها با تاخیر و عقب افتادن در کارهای شان روبرو شوند. گاهی رسیدن یک پیغام از یک دوست در میان انجام یک کار، باعث می گردد ساعتی را مشغول چت کردن شوید و به تبع، برنامه های دیگرتان به تاخیر بیفتد.

همه این ها حواس پرت کن هایی هستند که اگر دوست دارید وقت شناس و مورد احترام باشید باید فکری به حال شان بکنید. برای زمانی که قرار است سرگرم گوشی تان باشید یا در اینترنت بچرخید، محدودیت مشخص کنید و حتی می توانید آلارم را تنظیم کنید تا مثلا بعد از یک ربع خبردارتان کند که وقت تان تمام شده. وقتی مشغول انجام کار مهمی هستید، گوشی تان را روی سایلنت بگذارید و تا کارتان تمام نشده سراغ گوشی تان نروید. وقت شناس و آن تایم بودن، فرمول پیچیده ای ندارد، فقط احتیاج به ایجاد عادت هایی دارد که سود آن ها اول از همه به خودتان خواهد رسید.

منبع: developgoodhabits

پ