تایلند به دنبال راه اندازی قطار سریع السیر تا سال 2023 است - مجله پیامک مسعود

با هزینه سفر به تایلند با تور به طبیعتی همچون بهشت سفر کنید و بازار های بانکوک، سواحل پاتایا و پوکت را ببینید و از آرامش چیانگ مای لذت ببرید.

پس از سال ها تأخیر و بحث های زیاد، انتها قطار سریع السیر به تایلند می آید. با توجه به یک پروژه در حال ساخت، یک مورد در انتظار تأیید و پروژه های دیگری که در دست آنالیز هستند، افراد زیادی در تایلند نسبت به مناسب بودن قطار سریع السیر برای چنین کشوری تردید دارند. با خبرنگاران همراه باشید تا شما را بیشتر در جریان این خبر قرار دهیم.

تانت سورات (Thanet Sorat)، مشاور کمیته سنا در حمل ونقل و معاون شرکت حمل ونقل V-Serve می گوید:

راه اندازی قطار سریع السیر، تغییر بزرگی برای تایلند خواهد بود. امیدوارم که در عرض پنج سال آینده شاهد حرکت این قطارها در کشور باشم که سرعتی بالغ بر 250 کیلومتر بر ساعت دارند.

در دو پروژه کنونی در دست ساخت، از فناوری قطارهای سریع السیر چینی استفاده شده؛ با اینکه تایلند از پذیرش وام از چین امتناع نموده است، اما این پروژه ها بخشی از برنامه کمربند و جاده (BRI) هستند، برنامه ای که با هدف اتصال چین به سایر کشورهای آسیایی به وسیله زیرساخت های جدید حمل ونقل به راه افتاده است.

انتظار می رود که یک قطب بزرگ ریلی در منطقه بانگ سو بانکوک در سال 2021 آغاز به کار کند و جایگزین ایستگاه هوالامفونگ 103 ساله گردد؛ به این ترتیب مسافران علاوه بر قطارهای سریع السیر می توانند از شبکه ریلی فعلی کشور نیز استفاده نمایند که از یک خط آهن به دو خط آهن ارتقا خواهد یافت.

به همین دلیل، شرکت هایی تحت رهبری شرکت Charoen Pokphand Group تایلند در دوم آبان (24 اکتبر) قراردادی را با خط آهن دولتی تایلند (SRT) به منظور ساخت یک خط آهن قطار سریع السیر منعقد کردند که دو فرودگاه بانکوک یعنی فرودگاه سووارنابومی و دن موئنگ را به استان شرقی متصل می نماید. این خط آهن در کنار خط آهن فعلی فرودگاه فعالیت خواهد نمود و فرودگاه سووارنابومی را به سیستم متروی بانکوک متصل می نماید.

خط آهن مذکور از فرودگاه دن موئنگ آغاز می گردد، سپس با عبور از بانگ سو، در ماکاسان در مرکز بانکوک توقف می نماید و در ادامه از چاچوئنگسائو، چونبوری، سیراچا و همین طور پاتایا می گذرد که به عنوان یکی از مقاصد مهم گردشگری در 120 کیلومتری جنوب بانکوک در خلیح تایلند قرار گرفته است. انتظار می رود که این خط آهنِ حدوداً 220 کیلومتری در سال 2024 آغاز به کار کند و انتها آن به فرودگاه یو تاپائو در خارج از پاتایا در استان رایونگ ختم گردد.

دولت تایلند میخواهد که حدود 10 درصد از پروازها را به فرودگاه نوسازی شده یو تاپائو منتقل کند و با این کار از ازدحام مسافر در فرودگاه سووارنابومی و دن موئنگ بکاهد. جیتیچای رودجاناکانوکناد (Jittichai Rudjanakanoknad) از دانشگاه چولالونگ کورن می گوید:

دولت برای انجام این کار به یک خط ارتباطی حمل ونقل بین این فرودگاه ها احتیاج دارد و این می تواند فرصت خوبی برای راه اندازی قطارهای سریع السیر باشد.

گروهی از شرکت ها تحت مسئولیت شرکت Charoen Pokphand Group تایلند که شامل شرکت ساخت خط آهن چین نیز می گردد، در قبال دریافت امتیاز انحصاری املاک و 50 سال گواهینامه اجرای خطوط، مبلغی بالغ بر 7.4 میلیارد دلار سرمایه گذاری خواهند کرد. یکی از اهداف ساخت این خط آهن، دسترسی آسان به گذرگاه اقتصادی شرق است، منطقه ای که 80 درصد از کل سرمایه گذاری های خارجی تایلند را تشکیل می دهد.

حامیان این طرح می گویند که قطار سریع السیر می تواند زمان سفر بین دو فرودگاه بانکوک را 20 دقیقه کاهش دهد و گردشگران را در کمتر از یک ساعت به پاتایا برساند. آن ها همچنین پیش بینی می نمایند که این خط آهن نه تنها منجر به کاهش ترافیک در بزرگ راه ها خواهد شد، بلکه از تعداد تصادفات در کشوری که یکی از بالاترین نرخ های تلفات جاده ای را دارد، می کاهد. در حال حاضر مسافران برای تردد بین دو فرودگاه سووارنابومی و دن موئنگ باید از اتوبوس شاتل استفاده نمایند که یک ساعت طول می کشد و در ساعات اوج ترافیک بانکوک، این زمان بیشتر هم می گردد. مسافرانی که قصد سفر از فرودگاه سووارنابومی به پاتایا را داشته باشند، باید با راننده تاکسی سروکله بزنند، سوار ون با فضای فشرده اش شوند یا در ترمینال ایکامای سوار اتوبوس شده و دو ساعت سفر جاده ای را تحمل نمایند. روث بانومیانگ (Ruth Banomyong)، مدیر مرکز پژوهش های لجستیک در دانشگاه تاماسات بانکوک، می گوید:

اتصال سه فرودگاه به یکدیگر، هدف مهمی است.

هرچند او و سایر منتقدان، درست بودن انتخاب قطارهای سریع السیر را با توجه به هزینه بالا و به کار بردن آن در مسافت های نسبتاً کوتاه زیر سؤال برده اند. بعضی از منتقدان معتقدند که خطوط آهن دوطرفه برای استان های شرقی کفایت می نماید، به خصوص که هم اکنون فاقد هرگونه خط آهن هستند.

خط آهن دولتی تایلند اعلام نموده است که 80 درصد زمین مورداحتیاج برای ساخت خط آهن اتصال این سه فرودگاه خریداری شده است و طبق گزارش بانکوک پست، 3000 خانه نیز باید تخریب گردد. جیتیچای می گوید:

خطوط گاز و برق هم شاید تحت تأثیر این خط آهن قرار بگیرند. جابه جایی مردم کار ساده ای نیست. بعضی از آن ها به دادگاه شکایت خواهند کرد و حل وفصل این موضوع زمان زیادی می گیرد.

راستا بانکوک تا خورات در 77 دقیقه

خط آهن قطار سریع السیر تایلند در حال حاضر در کنار خط آهن موجود در ایالت ناخون راچاسیما در دست ساخت است و انتظار می رود که در سال 2023 افتتاح گردد. بر خلاف خط آهن بین سه فرودگاه بانکوک، شرکت های دولتی چینی تقریباً تمام کار ساخت وساز این خط آهن را برعهده دارند. این خط آهنِ حدوداً 250 کیلومتری از بانگ سو آغاز می گردد، در فرودگاه دن موئنگ و پایتخت تاریخی آیوتایا توقف می نماید و در ادامه به شمال شرق می رود و از سارابوری و پاک چانگ در نزدیکی پارک ملی معروف خائو یای عبور می نماید. خط آهن مذکور در نهایت به ایالت خورات ختم می گردد، البته حداقل تا زمانی که این خط گسترش یابد.

دولت در برنامه ای بلندمدت میخواهد خط آهن شمال را به نانگ کای گسترش دهد که در 600 کیلومتری شمال شرق بانکوک قرار گرفته است و محل عبور یک مرز معروف است که به مسافران امکان می دهد تا به پایتخت لائوس سفر نمایند. در واقع مسافران پس از عبور از یک پل جدید که روی رودخانه مکونگ قرار گرفته است، می توانند به وسیله خط آهن سریع السیر دیگری که در لائوس ساخته شده است، در جهت شمال به سفر خود ادامه دهند.

هدف نهایی از ساخت این خطوط راه آهن سریع السیر این است که آن ها را به کونمینگ در استان یوننان چین متصل نمایند. خط آهن خورات بیشتر از خط آهن متصل نماینده سه فرودگاه مورد نقد قرار گرفته، چراکه سرمایه گذاری 5.9 میلیارد دلاری آن معادل بودجه عمومی کشور تایلند است. منتقدان معتقدند که شمال شرق تایلند اساساً در برنامه بیشتر گردشگران قرار ندارد، در عینِ حال نسبت به عدم شفافیت این پروژه که در سال 2017 به تصویب دولت نظامی تایلند رسید، ابراز نگرانی نموده اند.

در گزارشی که در The Diplomat منتشر شد، پچنیپا دومینیک لام (Pechnipa Dominique Lam) از مؤسسه تحقیقاتی توسعه تایلند برآورد نموده است که این خط آهن برای بازگشت سرمایه باید بتواند روزانه 50 تا 85 هزار مسافر را برای 20 سال جابه جا کند. هرچند طبق پیش بینی وزیر حمل ونقل که صرفاً شامل 5 تا 25 هزار مسافر در روز می گردد، فاصله زیادی به چشم می خورد. پچنیپا می گوید:

اگر مزایای قطارهای سریع السیر نظیر صرفه جویی در زمان مسافران را در نظر بگیریم، می توان گفت که مزایای اقتصادی اجرای این پروژه همچنان بیشتر از ضررهای اقتصادی آن خواهد بود. این خط آهن به شدت تحت تأثیر چین است. اگر تایلند این خط آهن را بسازد، شاید منفعت زیادی نصیب ما نگردد؛ اما اگر آن را نسازیم، محتمل است که از سایر منافع کشور چین بی بهره بمانیم. این همان چیزی است که دولت به آن فکر می نماید.

روث نیز می گوید که با توجه به اتصالات حمل ونقل موجود، احتمال زیادی وجود دارد که پروژه خط آهن قطارهای سریع السیر موفقیت آمیز نباشد. راه آهن دولتی تایلند و خدمات اتوبوس رانی دولتی مدت زمان زیادی است که با ضررهای اقتصادی روبرو شده اند، چراکه تعداد مسافران شان هر سال کمتر می گردد. ایرلاین دولتی تای (THAI) نیز با مسائل اقتصادی دست وپنجه نرم می نماید؛ زیرا خطوط هواپیمایی ارزان قیمتی نظیر ایر آسیا و نوک ایر برای جابه جایی مسافر از بانکوک به بیش از 20 شهر تایلند با مبلغ ناچیز 20 دلار، با یکدیگر رقابت می نمایند.

منتقدان همچنین در تعجب هستند که با توجه به شکاف اقتصادی بسیار گسترده و حداقل دستمز که فقط به 10 دلار در روز می رسد، چه تعدادی از مردم تایلند می توانند از پس هزینه قطار سریع السیر در این کشور برآیند. با اینکه بیشتر طبقه متوسط تایلند می توانند برای قطار سریع السیر راستا بانکوک به یو تاپائو، 330 بات و برای راستا بانکوک به خورات، 500 بات کرایه بپردازند؛ اما بیشتر آن ها از خودروهای شخصی خود استفاده می نمایند.

طبقه کارگر نیز چاره ای ندارند جز اینکه با اتوبوس و ون جابه جا شوند، چراکه کرایه آن تقریباً یک چهارم بلیط قطار سریع السیر است. قطارهای معمولی از این وسایل نقلیه ارزان تر هستند و با ساخت خطوط دوطرفه، مدت زمان سفر روی خطوط فعلی کوتاه تر می گردد که همین موضوع آن را رقابتی تر می نماید. دینگ تانگ سونرن (Daeng Tungsunern)، از اهالی خورات که لوازم دست دوم می فروشد، می گوید:

تا پیش از اینکه کار ساخت پروژه قطار سریع السیر آغاز گردد، چیزی راجع به آن نشنیده بودم. من از آن استفاده نخواهم کرد؛ زیرا قدرت پرداخت بلیط آن را ندارم.

تانت سورات، مشاور کمیته سنا در حمل ونقل معتقد است که تایلند در آینده به قطبی در جنوب شرق آسیا تبدیل خواهد شد که با قطارهای سریع السیر به هم متصل می گردد. او همچنین به ارزش انتقال فناوری نیز نیم نگاهی دارد و می گوید که در 20 سال آینده شاید تایلند حتی بتواند خودش قطارهای سریع السیر را فراوری کند و فقط به خرید آن ها از چین یا ژاپن وابسته نباشد. جیتیچای می گوید:

اگر به یک شبکه وسیع تر نگاه کنیم، به عنوان مثال در صورتی که خطوط راه آهن تایلند به شبکه راه آهن چین یا سنگاپور یا حتی آسیای مرکزی و اروپا وصل گردد، قطارهای سریع السیر ارزشش را دارند.

دولت تایلند برای تحقق این موضوع به فکر ساخت خطوط قطارهای سریع السیر دیگری است که در شمال از بانکوک به ناخون ساوان، فیتسانولوک و چیانگ مای کشیده می گردد؛ در جنوب از هوا هین، سورات تانی، هت یای و در شرق دورتر از رایونگ به چانتابوری و ترات می رود. پروژه های آینده شاید شامل گسترش خط آهن جنوبی به مالزی و سنگاپور باشد، در حالی که خط شاقتصادی می تواند با یک امتداد غربی به میانمار و به سمت هند متصل گردد.

خط آهن دولتی تایلند در حال حاضر مشغول تبلیغ این پروژه های مکمل است؛ اما هزینه بسیار بالای آن ها احتمالاً مانع از این می گردد که به این زودی اجرایی شوند. جیتیچای در این باره شرح می دهد:

اگر هزینه ساخت وساز و فناوری ارزان تر گردد، آن موقع می توان به سراغ این پروژه های مکمل رفت.

پیتون تیکول (Paitoon Tikul)، سرباز بازنشسته ای است که به منظور جمع آوری پول برای خیریه، با قطار و دوچرخه به اطراف تایلند می رود. او می گوید:

به نظرم قطارهای سریع السیر برای گروه خاصی از مردم مفید خواهد بود؛ اما هزینه این پروژه ها بسیار سنگین است و من نگران فساد هستم. فکر می کنم که بهتر است از این پول برای بهبود شرایط مدارس، بیمارستان ها و کارهای مثمرثمرتر استفاده گردد.

هرچند پلیس راه آهن، نوتاووت ساوانفومارت (Nutthawoot Sawanphomrat) معتقد است که درست مثل ژاپن، این قطارها به نفع کشور و اقتصاد هستند.

اگر برای سفر به تایلند برنامه ریزی می کنید، می توانید تور تایلند را در خبرنگاران جستجو نموده و بهترین آفر تور را از میان آژانس های معتبر مسافرتی با پایین ترین قیمت خریداری کنید.