خط قرمز گوش را رد نکنید - مجله پیامک مسعود

خط قرمز گوش را رد نکنید

صداهای گوشخراش؛ خطرها و راهکارها

آلودگی صوتی، یکی از مسائل رایج در شهرهای بزرگ است که عواقب زیان باری برای شهروندان به بار می آورد. همچنین کارگران در واحدهای صنعتی و استفاده کنندگان از وسایل پخش موسیقی دستی ممکن است در معرض عوارض شنوایی ناشی از سروصدای زیاد قرار گیرند. نقصان شنوایی ناشی از سروصدا یا ترومای آکوستیک مهم ترین علت قابل پیشگیری ناشنوایی دایمی است. اما چگونه دریابیم که در معرض خطر این عارضه هستیم و در مقابل آن چه کنیم؟

گوش به سه قسمت تقسیم می شود. امواج صوتی ابتدا وارد گوش خارجی می شوند که چیزی بیش از یک مجرای غیرفعال جمع آوری صدا است. در مرحله بعد، این امواج به پرده صماخ برخورد می کنند و سبب ارتعاش آن می شوند. این ارتعاشات از طریق زنجیره ای از استخوان های کوچک به گوش میانی منتقل می شود. درنهایت، در گوش داخلی این ارتعاشات به حلزون می رسند که با ردیفی از سلول های مویی ظریف یا مژک ها مفروش شده است. ارتعاشات ناشی از صدا، نیرویی را بر مژک ها وارد می آورد که به صورت تکانه های الکتریکی ترجمه و از راه عصب شنوایی به مغز منتقل می شود. اما این مژک ها ساختمان های ظریفی هستند. صداهای بیش از حد بلند، نیروی شدیدی ایجاد می کند که می تواند به سلول های مویی صدمه بزند. این سلول ها در برابر آسیب های خفیف می توانند بهبود پیدا کنند اما آسیب های شدید این سلول های عصبی را خواهند کشت و سبب نقصان دایمی شنوایی خواهند شد. صداهای بسیار بلند به گوش صدمه خواهند زد اما برخی از افراد نسبت به دیگران به آسیب صوتی حساس ترند. علاوه بر تفاوت های ژنتیکی، عوامل محیطی مانند سیگارکشیدن و قرارگیری در معرض فلزات سنگین مانند سرب و حلال ها هم ممکن است نقشی در این قضیه داشته باشد.

چقدر بلند؟

شدت صدا با واحد دسی بل مقدار گیری می شود، هر چه شماره دسی بل ها بیشتر باشد، صدا بلندتر است. توانایی یک صدا در آسیب زدن به گوش بستگی به مدت قرار گرفتن در معرض صدا و هم شدت صدا دارد. برای مثال، تنها چهار ساعت قرارگرفتن در معرض صدای با بلندی 88 دسی بل به همان مقدار هشت ساعت قرارگرفتن در معرض صدای 85 دسی بل است. صدای یک شلیک گلوله منفرد به مقدار 40 ساعت شنیدن صدای به بلندی 90 دسی بل است.

اما چه مقدار بلندی صدا برای شنوایی شما خطرناک است؟

همان طور که گفته شد، هم شدت صدا مهم است و هم زمان قرارگیری در معرض صدا. صداهای زیر 75 دسی بل اصولا بی خطر محسوب می شوند اما هشت ساعت قرارگرفتن در معرض صدای در حد 85 دسی بل ممکن است خطرناک باشد.

علایم هشداردهنده

اغلب نقصان شنوایی ناشی از سروصدا در با اشکال ناآشکار در شنیدن صداهای با فرکانس بالا آغاز می شود و سپس با شدت یافتن آن، فرکانس های پایین تر هم درگیر می شود. هر دو گوش اغلب به یکسان گرفتار می شوند اما ممکن است یک گوش به منبع صدای آسیب رسان نزدیک تر باشد، بنابراین نقصان شنوایی ایجاد شده ممکن است شکل نامتقارن به خود بگیرد. هنگامی که شنوایی شما در اثر سروصدا از بین برود، دیگر قابل برگشت نیست و تنها راه کمک به شما استفاده از سمعک است که هر صدایی را عصب شنوایی شما هنوز می تواند تشخیص دهد، تقویت می کند. برای همین مهم است که نشانه های اولیه نقصان شنوایی ناشی از سروصدا تشخیص داده شود. اگر گوش های شما پس از قرار گرفتن در معرض سر و صدا زنگ بزند یا وزوز کند، به معنای آن است که این صدا آن قدر بلند بوده است که به شنوایی شما آسیب بزند و اگر این سر و صدا سبب دردناک شدن شنوایی یا خفه شدن و دور شدن صداهای شنیده شده برای ساعت ها و روزها شود، به معنای آن است که سلول های مژکی گوش شما از هم اکنون دچار مشکل شده است. اگر شما اجازه دهید باز هم در معرض سروصدا قرار گیرید، احتمالا دچار ناشنوایی دایمی خواهید شد.

چه کسانی در معرض خطر هستند؟

هرکسی در معرض صدای بلند قرار گیرد، به آسیب شنوایی حساس است. اگر صدای پس زمینه ای در محیط موجب می شود که شما برای فهماندن منظورتان به فردی که به مقدار درازای یک بازو از شما فاصله دارد فریاد بزنید، این سروصدا به مقدار کافی بلند هست که به شنوایی شما آسیب برساند. شایع ترین علت ناشنوایی ناشی از سروصدا در مشاغل رخ می دهد. کارگران ساختمانی، آتش نشانان، ماموران پلیس، کارگران کارخانه، کارکنان نظامی، کشاورزان و رانندگان کامیون به خصوص در معرض خطر هستند. طرفداران تیم های ورزشی که در استادیوم ها حضور پیدا می کنند، هم اغلب سروصدای زیادی تولید می کنند و این سروصدا ممکن است کارگران استادیوم و طرفداران تیم ها را در بسکمک از بازی ها در معرض خطر قرار دهد. موسیقی دانان هم در معرض خطر هستند. بسکمک از نوازندگان موسیقی کلاسیک از گوشی برای حفاظت در حین اجراهای ارکستری استفاده می کنند. استریوهای شخصی یک تهدید خاص برای نسل جوان تر است. طول عمر زیاد باتری این استریو ها به معنای آن است که ساعت ها می توان به آنها گوش داد و ظرفیت بالای آنها امکان شنیدن مداوم موسیقی را فراهم می آورد. هدفون های درون گوشی که امروزه جایگزین هدفون های بزرگ روی گوشی شده اند، این مشکل را با متمرکز کردن مستقیم صدا به روی گوش بدتر می کند.

چه کار باید کرد؟

ابتدا، هرجا که ممکن است صدای موسیقی را کم کنید و وسایل صوتی خود را تنظیم کنید یا در کنسرت های پرسروصدا جایی را دور از صحنه انتخاب کنید. حتی اگر نمی توانید از سروصدا دوری کنید، شما می توانید گوش هایتان را محافظت کنید. برای قرارگیرهای اتفاقی در معرض سروصدا از گوشی های داخل گوشی یا پلاگ گوشی یک بار مصرف استفاده کنید اما اگر به طور مکرر در معرض سروصدای زیاد هستید، بهتر است گوشی های مخصوص خود سفارش دهید. برای محافظت در محیط خارج خانه یا در محیط کار از گوشی های روگوشی استفاده کنید و برای حداکثر حفاظت می توانید از هردوی آنها استفاده کنید. این گوشی ها در صورتی که به طور صحیح استفاده شوند، می توانند 15 تا 49 دسی بل از بلندی صدا بکاهند. گرچه ممکن است به گوش زدن آنها برای تان آزارنده باشد یا نازیبا به نظر رسد اما استفاده از این گوشی ها به طور موقت بسیار بهتر از آن است که مجبور شوید برای سال ها سمعک به گوش بگذارید.

منبع:www.salamat.com

/ع

منبع: راسخون