احسان شریعتی؛ شجریان نماد موسیقی فاخر و هنر مستقل

به گزارش مجله پیامک مسعود، احسان شریعتی در شرق نوشت: زنده یاد شجریان در درجه اول یکی از صدا های برتر در دنیا در سطح خوانندگان مطرح دنیای همچون پاواروتی و... بود. چنین استعداد خدادادی را از دوره جوانی و وقتی که در مسجدی در مشهد به شکلی خارق العاده اذان می گفت، به ارث برده و طبع آزمایی نموده بود؛ تا زمانی که در یونسکو و مجامع بین المللی به رسمیت شناخته شد.

احسان شریعتی؛ شجریان نماد موسیقی فاخر و هنر مستقل

با این کیفیت صدا بود که جزء برترین استاد های آواز موسیقی کلاسیک شد و توانست آن سنت را تا حدود زیادی با بازخوانی و ساز های جدید احیا و نوسازی کند؛ بنابراین ایشان یکی از نماد های موسیقی علمی، معنوی یا فاخر ایران زمین در دوره اخیر بود و این سنت را برای نسل جوان که از نظر ذائقه با دوره های قبل فاصله گرفته بود، دوباره بازسازی کرد؛ به گونه ای که بر زبان نسل های جوان جاری شد و آن ها اشعار شاعران کلاسیک و حتی معاصر را به سبک خواندن او می خواندند؛ بنابراین اشعار کلاسیک و معاصر مثل حافظ و مولوی و سعدی و... و از نیما به بعد با نوخوانی استاد شجریان به سپهر عمومی منتقل می شد؛

البته در همکاری جریان وار با سازندگان و نوازندگانی همچون لطفی و علیزاده و... و با ابداع سبک و ساز های جدید و پیرایش سنت موسیقیایی که نماد این جریان بود؛ اما علاوه بر جنبه هنری و تخصصی و کیفیت صدا و نحوه خواندن، استاد شجریان از منظر شخصیت اجتماعی نیز ارزشمند بود و هم پیش از انقلاب و هم پس از انقلاب نسبت به قدرت مستقل ماند و کوشش کرد در کنار مردم باشد و به هنرمند رسمی تبدیل نگردد.

به همین دلیل بین مردم محبوبیت زیادی پیدا کرد؛ به خصوص در دهه گذشته و از اواخر دهه 80. بنابراین در مجموع ایشان در زمان حیاتش ارج شناسی داخلی و بین المللی پیدا کرد و این محبوبیت به سبب استقلالش در جامعه هنری بود. به قول ژان لوک گدار هنر (به ویژه سینما) همواره ابزار ها و امکانات و مخارج سنگینی دارد و در بسیاری موارد هزینه ها متکی و وابسته به دولت یا قدرت های اقتصادی می گردد، بنابراین مستقل ماندن از این نظر سخت تر و ارزشمند تر است.

درهرحال استاد شجریان در اوج هایی که داشته و آواز هایی که از ایشان به جا مانده است و همواره هم باقی خواهد ماند، درد ها و آلام جامعه را بازگو نموده؛ به همین دلیل جامعه قدردان اوست. و، چون ایشان به شکل رسمی کنار گذاشته و از صدا وسیما و نهاد های رسمی حذف شد، واکنش عمومی هم برانگیخته شد و طبیعی بود؛ چراکه این سؤال پیش می آید که جدا از مسائل سیاسی و سلایق فکری اصولا تبلیغات رسمی کشوری و ملی چرا باید نسبت به ارزش های فرهنگی و هنری و تاریخی و ملی، قدرشناسی نداشته باشند یا حقایق را بازگو ننمایند یا درباره آن سکوت نمایند یا گزینشی عمل نمایند؟

این موضوع در خصوص شخصیت های دیگر مثل دکتر شریعتی هم صادق است که جدا از تحلیل های فکری و سیاسی شخصیت های فرهنگی و تاریخی و ملی و اخلاقی اند که باید همواره مورد شناسایی رسمی و عمومی قرار گیرند؛ هم ازسوی جامعه و هم ازسوی دولت ها. مثلا شخصیت هایی علمی مانند دهخدا یا شخصیتی ملی و تاریخی همچون مصدق ارزش ها و میراث علمی و متعلق به سرمایه اجتماعی و فرهنگی و نمادین ما هستند که اگر دولتی بخواهد آن ها را نفی کند، اعتبار خودش مخدوش می گردد.

من خود در چند کنسرت ایشان در داخل و خارج شرکت داشتم و چنین برداشت عمومی ای را در سطح جهانی و داخلی از کار و هنر شجریان شاهد بوده ام و نسل ما در دهه ها و دوره های گذشته با صدا و آثار او تجربه زیسته داشته ایم و زمرمه و هم سرایی نموده ایم.

منبع: فرارو
انتشار: 22 آبان 1399 بروزرسانی: 22 آبان 1399 گردآورنده: masuodsms.ir شناسه مطلب: 1116

به "احسان شریعتی؛ شجریان نماد موسیقی فاخر و هنر مستقل" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "احسان شریعتی؛ شجریان نماد موسیقی فاخر و هنر مستقل"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید