ارتباط نیازهای کاذب زندگی و بروز افسردگی - مجله پیامک مسعود

به گزارش خبرنگاران به نقل از مهر، امیر احمدیان، گفت: این روزها داشتن چیزهای مختلف دیگر احساس رضایتمندی را در افراد به وجود نمی آورد. داشتن خانه، اتومبیل، تلفن همراه و حتی شغل نمی تواند حس ارزشمندی را در افراد زنده نگه دارد، چرا که نمایش زندگی های لاکچری در فضای مجازی باعث می گردد افراد خود را در مقام مقایسه و قضاوت با آنها قرار دهند و همین فاصله باعث می گردد تا احساس ناکافی بودن پدیدار گردد.

وی توضیح داد: جوانی که خود را با میانسال ثروتمندی مقایسه می نماید و همان فرد سالخورده حسرت جوانی را می خورد و کوشش می نماید با ورزش، کرم های مختلف پوست و حتی جراحی های زیبایی به نوعی جلوی پیر شدن خود را بگیرد، تنها بخشی از احساس ناکافی بودن است.

این روانشناس بالینی ادامه داد: نارضایتی از خود مدت ها است که در جامعه و حتی در جهان همه گیر شده و کمتر کسی را می توان یافت که راضی به شرایط موجود باشد. واقعیت این است که اطرافمان پر شده از کسانی که از خود و زندگی خودشان راضی نیستند و این امر تا جایی پیش رفت که سازمان بهداشت جهانی شعار یکی از سال های اخیر خود را بیا در خصوص افسردگی حرف بزنیم اظهار داشت.

وی اضافه نمود: میزان فشار روانی که 50 سال پیش یک فرد را به بیمارستان روانی می کشاند امروزه بر روی یک نوجوان دبیرستانی است و تمامی صاحب نظران و کارشناسان برجسته جهان کوشش می نمایند تا به اشکال مختلف مردم را از خطر مصرف گرایی و خطای مقایسه کردن با دیگران مطلع نمایند.

احمدیان با بیان اینکه کاربر با ورود به شبکه های اجتماعی به شکل ناخودمطلع و پنهان فشار روانی را تحمل می نماید، اضافه نمود: واقعیت این است که همواره در فضای مجازی هزاران عکس از انسان های خوشحالی است که رویاهای شما را زندگی می نمایند و غیر ممکن است اگر کسی با دیدن این تصاویر به شرایط خود، اختلافات طبقاتی، اندیشه ها و سبک زندگی فکر نکند و این تفکرات در درازمدت افراد را دچار تنش هایی نظیر بی خوابی، اضطراب و حتی افسردگی می نماید.

وی گفت: معتقدم رسانه مدرن بیشتر برای افسرده کردن طراحی شده است. چطور می گردد کرم زیبایی فروخت وقتی مردم نگران زیبایی خود نیستند. چطور می گردد برای قرص های لاغری بازار ساخت وقتی مردم از ظاهر خودشان احساس رضایت نمایند، البته که شبکه های اجتماعی ابزار مناسبی برای این تجارت است.

احمدیان اظهار داشت: رها کردن بسیاری از دغدغه هایی که به ما القا شده و اصیل و واقعی نیستند به معنی بی تفاوتی نیست، بلکه به معنای پذیرش است.