با فناوری فکر خوانی (ترکیبی از MRI عملکردی و هوش مصنوعی) می توان تشخیص داد که شخص چه عکسی را می بیند! - مجله پیامک مسعود

بر اساس مقاله ای که در نیچر منتشر شده، محققان دانشگاه رادبود در هلند، آزمایش جالبی ترتیب داده اند. آنها عکس هایی از چهره ها را به دو داوطلب نشان دادند. در همین حین داوطلب ها در داخل یک دستگاه MRI عملکردی (fMRI) قرار گرفتند.

اسکنر fMRI نوعی فناوری تصویربرداری غیرتهاجمی مغز است که میزان فعالیت نواحی مختلف مغز را با میزان گیری تغییرات جریان خون تشخیص می دهد.

هنگامی که داوطلبان به تصاویر چهره ها نگاه می کردند، fMRI فعالیت نورون ها را در مناطقی از مغز آنها که مسئول بینایی بود، اسکن می کرد.

سپس محققان این اطلاعات را به الگوریتم هوش مصنوعی رایانه (AI) وارد کردند که می تواند تصویری دقیق بر اساس اطلاعات اسکن fMRI بسازد.

محرک ها (ردیف بالا) و بازسازی آنها از داده های مغز (ردیف پایین).

همانطور که نتایج آزمایش نشان می دهد، سیستم fMRI/AI قادر به بازسازی تقریباً یکسان تصاویر اصلی که به داوطلبان نشان داده شده بود، بود!

تیرزا دادو، یک محقق هوش مصنوعی و یک عصب شناس شناختی، که این مطالعه را رهبری می کرد، معتقد است که این نتایج بسیار چشمگیر، پتانسیل سیستم های fMRI/AI را برای مغزخوانی در آینده نشان می دهد!

دادو شرح می دهد: من معتقدم که ما می توانیم این الگوریتم را آموزش دهیم تا نه تنها چهره ای را که شما به آن نگاه می کنید، بلکه هر چهره ای را که به وضوح تصور می کنید، مانند چهره مادرتان به تصویر بکشد.

دادو می گوید: با توسعه این فناوری، رمزگشایی و بازآفرینی تجربیات ذهنی، شاید حتی رویاهای شما، مجذوب کننده خواهد بود.

چنین دانش و فناوری ای بعلاوه می تواند در برنامه های بالینی مانند ارتباط با بیمارانی که در کمای عمیق رفته اند، کاربرد پیدا کند.

فعلا کار دادو بر استفاده از این فناوری برای یاری به بازگرداندن بینایی در افرادی که در اثر بیماری یا تصادف نابینا شده اند، متمرکز شده است .

دادو می گوید: ما در حال توسعه دوربین های کاشت مغزی هستیم که مغز افراد را تحریک می نماید تا بتوانند دوباره ببینند.

برای آموزش سیستم هوش مصنوعی، قبلاً به داوطلبان یک سری چهره های دیگر در حالی که مغزشان اسکن می شد، نشان داده شده بود.

البته باید به یک نکته کلیدی در خصوص این آزمایش هم توجه کنید: آن تصاویری که در معرض دید اشخاص قرار داده شده بود، تصاویر معمولی نبودند. تصاویر نخست پردازش شده و به وکتورهایی تبدیل شده بودند و به عکس هایی تبدیل شده بودند که بعد بتوان تحریک مغزی ناشی از آنها را راحت رمزگشایی کرد یا اصطلاحا neural decoding کرد.

اسکن fMRI قادر به تشخیص چگونگی واکنش نورون های داوطلبان به این تصاویر آموزشی بود. سپس سیستم هوش مصنوعی واکنش عصبی هر داوطلب را به کد کامپیوتری ترجمه کرد تا پرتره عکاسی را بازسازی کند.

در این آزمایش، نه داوطلبان و نه سیستم هوش مصنوعی هرگز چهر ه هایی را که رمزگشایی و بازسازی شده بودند، ندیده بودند.

خود مقاله اصلی بسیار جالب و خواندنش را به متخصصان هوش مصنوعی و زیست فناوری توصیه می کنم.